AGUR XIBERUA Sor lekhia utzirik gazte nintzalarik, Parisen sarthu nintzan kora- jez betherik. Plazerez gose eta burian harturik behar niala alegera bizirik Bostetan geroztik, nisar egiten dit, Xiberua zuri. Agur Xiberua, bazter guzietako xokhorik eijerrena! Agur sor lekhia, zuri ditit ene ametsik goxuenak. Bihotzan erditik bostetan elki deitadazut hasperena, zu utzi geroztik bizi niz trixterik, abandonaturik, ez beita herririk, Parisez besterik, zu bezalakorik. Palazio ederretan gira alojatzen, eta segur goratik aide freska hartzen, Gain behera soginik beitzait uduritzen Orhi gainen nizala agitzen... Bena ez dira heben bazterrak berdatzen, txoriak kanthatzen! Ametsa, lagun nezak ni Atharratzerat, ene azken egunen han iragaitera, Orhiko txoriaren khantuz behatzera, pharka ditzan nik egin nigarrak. Hots, xiberutarrak, aintzinian gora euskualdun bandera. |