XORIERI MINTZO ZEN Xorieri mintzo zen, mintzo zen errekari Oihaneko zuhaitzeri ta zeruko izareri Mintzo zen haizeari, xoro batentzat zaukaten Xorieri mintzo zen, xoro batentzat zaukaten. Ez zakien irakurtzen gizonen liburutan Bainan ongi bazakien zeruko seinaletan Zeruko seinaletan ta jenden bihotzetan Haurrek zuten harrikatzen zahar gaztek trufatzen Etxekoak berek ongi laneko baliatzen Laneko baliatzen eta gosez pagatzen Hil da xoroa bakarrik bakarrik da ehortzi Ez zen han kristau batere salbu lau hilketari Salbu lau hilketari ta apeza kantari Hilobian ezartzean haizea zen gelditu Xoriek ziren ixildun, zerua zen goibeldu Zerua zen goibeldu ta jendea orroitu. |